Islam w świecie oświecenia
Europa niegdyś potęga kontynentów, w drugiej połowie XVIII wieku, za sprawą Turcji, okrzyknięta chorym człowiekiem Europy. Nastąpił kryzys, który utrzymywał się bardzo długo. Turcja to kraj nienależący w tradycji do konkretnego kontynentu. Dzisiaj przecież leży w Azji.
Wiek Oświecenia dla islamu wiąże się z pytaniem: obcy to czy swoi? Gra polityczna Europy stale toczyła się wokół Imperium Osmańskiego. Cały XVI wiek był wiekiem walki i dyplomacji tureckiej. Cesarz Karol V postanowił nawet wysłać siły zbrojne do walki z herezją.
Ciemnota i fanatyzm to dwa słowa, które znał każdy zachodnioeuropejski szlachcic, który wywodził się z elit przełomu XVII i XVII wieku. Turcja była traktowana jako bardzo egzotyczny kraj, związany silnie z zabobonami, obrzędami i wierzeniami.
Uważano wówczas, że Turkowie oraz muzułmanie są bardzo wstrzemięźliwi, mają prawość charakteru oraz prostotę wypowiedzi. Koran był nieubłagany w wielu sprawach. Dla reszty świata Islam był czymś niepojętym. W tamtych czasach dopiero poznawano kulturę Islamu. Często nazywany krajem o ważnym ogniwie obyczajów ludzkich. Bez wątpienia Islam odegrał dużą rolę kulturową. Znane są wpływy orientalne Islamu na malarstwo.
Ciężko a naszej perspektywy zrozumieć islam – inna cywilizacja, inna kultura, inne zwyczaje.